مقایسه میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات منتخب درگیر در استراتژی ران در ورزشکاران دختر هنگام ایستادن یک پا روی تاب تعادل و تخته تعادل

  زمینه و هدف: به­نظر می­رسد استفاده از تاب تعادل به­عنوان وسیله­ای که به­تازگی در ایران ساخته­شده­است، در برنامه­های تمرینی پیشگیری از آسیب­های ورزشی و بازتوانی مفید باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه­ی میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات درگیر در استراتژی ران در تاب­تعادل با تخته تعادل است.   روش بررسی: تحقیق حاضر کاربردی و از نوع تجربی است. 15 دانشجوی دختر به صورت هدفمند و با داشتن معیارهای ورود، انتخاب شدند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات راست شکمی، ارکتوراسپاین، راست رانی و همسترینگ هنگام ایستادن یک­پا روی دو وسیله سنجیده­شد. اختلاف میانگین فعالیت عضلات در دو وسیله با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره انجام شد.   یافته­ها: نتایج، تفاوت معنی­داری را در میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات روی دو وسیله  (001/0=p) نشان­داد. همچنین نتایج اثرات درون­گروهی نشان داد، فعالیت عضلات راست رانی و همسترینگ روی تاب تعادل و عضله­ی راست شکمی روی تخته تعادل به­طور معنی­داری بیشتر است (05/0P<). برای عضله­ی ارکتوراسپاین میزان فعالیت در دو وسیله اختلاف معنی­داری نداشت (05/0P>).    نتیجه­گیری: به نظر می­رسد در تمرین­های مربوط به ناحیه زانو استفاده از تاب تعادلی که ارتفاع میله­های آن درحدود مرکز ثقل فرد است، می­تواند نسبت به تخته تعادل باعث فعالیت عضلانی بیشتر شود. بنابراین پیشنهاد می­شود از این وسیله در برنامه­های تمرین تعادلی استفاده شود.   واژه­های کلیدی: استراتژی ران، تعادل، الکترومیوگرافی سطحی. وصول مقاله: 21/10/93 اصلاحیه نهایی:19/3/94 پذیرش:20/3/94